1- کنیسه قیامت :
این کنیسه قبر حضرت مسیح را در خود دارد و قبر یوسف چوپان و خانواده او و نیز قبرهایی شامل پیکرهای فرماندهان صلیبیان هم در آن است .
بانی این کنیسه ملکه " هیلانه" در سال 335 م بود که در اثر پیدا شدن صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شد ،این کنیسه ساخته شد .
در سال 614 م کنیسه به آتش کشیده شد و کشیش " مود ستوس" دو سال بعد آنرا بازسازی کرد ولی کنیسه مدتی بعد در سال 965 م بدست سلاطین اخشیدی مصر سوخت و در سال 980 م مردم آنرا ساختند ولی باز بطور کامل ویران شد و بار دیگر بنا شد تا آنک صلیبیان آمدند و ترمیم های لازم را بعمل آوردند و ساختمانها و معابد را متحد کرده و در ساختمانی یکپارچه سامان دادند .
اما صلاح الدین ایوبی در زمان فتح قدس و عقب راندن صلیبیان کنیسه را تخریب نکرد و در عوض از آن نگهداری کرده و به ارزش مذهبی آن احترام گذاشت .
در سال 1808 م آتش سوزی بزرگی باعث شد که جنبه های هنری بسیاری از این کنیسه نابود شود که بعدها بازسازی شد . در سال 1834 زلزله به آن آسیب رساند و فرانسه و روسیه وعده تعمیر آنرا دادند تا زیر نظر عثمانی ها بازسازی شود .در سال 1927 نیز زلزله دیگری تمام ستونهای آنرا به لرزه در آورد که انگلیسی ها را بر آن داشت با ستونهای آهنی و چوبی آنرا در برابر حوادث طبیعی حفاظت کنند .
2. راه مصائب :
این راهی است که مسیحیان معتقدند مسیح علیه السلام صلیب بدوش آنرا زیر ضربات تازیانه سربازان رومی پیمود تا به محل مصلوب شدن بر بالای تپه برسد .این مسیر از 14 مرحله تشکیل شده که از مدرسه کشیشان زن صهیون یعنی محل صدور حکم به صلیب کشیدن از سوی حاکم رومی " ثیوث" شروع شده و از غرب بسوی منطقه الواد و سپس راه ناهموار مفتی و بعد راهی که بسوی باب خان الزیت می رود و سپس به خانقاه و بعد به مقبره مقدس پیامبر در کنیسه قیامت می رسد .
در این راه بود که مسیح بارها در اثر شکنجه و سنگینی صلیب چوبی بزرگ که بر دوش می کشید و فشار خارهای تاج خار که جلادان بر سر او فشرده بودند ، از هوش رفت و بزور شکنجه و شلاق بار دیگر برخاست .
3. کنیسه بانو مریم :
این کنیسه در سرزمین قدرون در مکانی میان سلوان و کوه زیتون و باب الاسباط قرار دارد و شامل قبر حضرت مریم مقدس و والدین او و نیز قبر یوسف نجار است که در سالهای 450 تا 457 م ساخته شده است .
4. کنیسه حنه قدیسه :
این کنیسه که در شمال حرم مقدس در نزدیک باب الاسباط قرار دارد شاهد یکی از معجزات حضرت مسیح بوده است و در زمان حمله ایرانیان در سال 614 م آتش گرفت و صلیبیان آنرا بازسازی کرده و در زمان صلاحالدین به مدرسه قیهان شافعی بدل شد و سپس فرانسوی ها آنرا از سلطان عبدالحمید عثمانی تحویل گرفته و در سال 1855 م به مدرسه تبدیل کردند .
5. کنیسه جثمانیه (پیکری):
این کنیسه در منطقه بین سلوان و کوه طور و باب الاسباط و کنیسه بانو مریم قرار دارد .و لاتینی ها در سال 1924 آنرا بنا کرده اند و گفته می شود که حضرت مسیح پس از سخن چینی "یهودا اسخطریوطی" درباره آن حضرت در این محل دستگیر شد .
6. کنیسه علیه "دیر صهیون" :
این کنیست بروی قله جبل صهیون در نزدیکی باب الخلیل قرار دارد و برخی مسیحیان معتقدند که حضرت مسیح شام آخر خود را بهمراه یارانش در این دیر خورد .
7.کنیسه صعود :
این کنیسه بروی کوه زیتون در مکانی که گفته می شود مسیح از آن به آسمان اوج گرفت ساخته شده است .
8. قبر البستان:
در شمال باب العامود واقع است و قبر به شکل یک جمجمه در درون صخره ای ساخته شده که به محل زیارت مسیحیان و بازدید گردشگران بدل شده است و برخی پروتستانها معتقدند که حضرت مسیح در باغی نزدیک تپه ای که یهودیان محکومان را رجم کرده و ایشان را مصلوب می کردند و جنازه شان را در دره ای نزدیک آن می انداختند ،به صلیب کشیده شده است و این همان محل است .
منبع خبرگذاری قدس