در پی درگذشت «محمود درویش» شاعر مبارز و پر آوازه فلسطینی بر اثر حمله قلبی، تشکیلات خودگردان فلسطین سه روز عزای عمومی در فلسطین اعلام کرد.
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل ازمنابع خبری فلسطین، محمود عباس (ابومازن) رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین ضمن تسلیت درگذشت محمود درویش، درگذشت وی را فقدانی عظیم برای ملت فلسطین دانست.
محمود درویش شاعر مبارز و پر آوازه فلسطینی عصر دیروز (شنبه) در پی عمل ناموفق باز قلب در بیمارستان مموریال هیرمن ایالت تگزاس آمریکا در گذشت.
این شاعر فلسطینی به هنگام مرگ 68 سال سن داشت. و تا به امروز دوبار در سالهای 1984 و 1998 تحت عمل جراحی باز قلب قرارگرفته بود.
استاد محمود درویش در جهان عرب با قصاید ملی و مقاومتی اش شناخته می شود. آثاری همچون "بنویس من عرب هستم"، "وطنم کیف نیست" ، "من مسافر نیستم" و اخیرا کتابی تحت عنوان جمع بین شعر و نثر و چندین تألیف دیگر از وی به یادگار مانده است.
محمود درویش در سال 1941 در البروه روستائی واقع در شرق عکا متولد شد. در سال 1948 پس از اشغال فلسطین به وسیله صهیونیستها مجبور به مهاجرت شد و تجربه آوارگی تاثیرات عمیقی بر زندگی اش گذاشت. درویش پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان حیفا مهاجرت کرد. در سال 1970 به مدت یک سال تحصیلاتش را در دانشگاهی در مسکو پی گرفت و سپس به قاهره مهاجرت کرد.
مقارن این ایام به عنوان شاعر مدتی را در حبس به سر برد بعدها فعالیتهای سیاسی اش را پی گرفت و آشکارا به ارائه اشعار اعتراضی اش پرداخت. از آثار وی می توان به کتابهای زیر اشاره کرد: «گنجشک های بی بال (1960)، برگهای زیتون (1964)، عاشقی از فلسطین (1966)، تحت بیگانه 1999، دیوان محمود درویش، دیواریه 2000 و موقعیت محاصره (2002).»
درویش تاکنون جایزه ابن سینا، جایزه لوتس از انجمن نویسندگان آفریقا-آسیایی، جایزه هنرهای حماسی فرانس و مدال آثار ادبی و جایزه آزادی فرهنگی از بنیاد لبنان و همین اواخر نیز (نوامبر 2003) جایزه ناظم حکمت به او تعلق گرفته است.
در سال 1961 فعالیتش را به عنوان روزنامه نگار آغاز کرد و تا مدتی روزنامه الاتحاد را سردبیری کرد. در سال 1971 فلسطین اشغالی را ترک گفته و به بیروت عزیمت کرد. او به عنوان سردبیر مجله ماهانه" شئون فلسطینیه" و سردبیر ارشد گاهنامه فرهنگی ادبی الکرمل چندی به کار مشغول بوده است.
درویش سرودن را از زمانی که در مدرسه در حال تحصیل بود شروع کرده بود و نخستین مجموعه آثارش در سال 1960 منتشر شد یعنی زمانی که تنها نوزده سال داشت. با دومین مجموعه اش برگ های زیتون (اوراق الزیتون) 1964 به عنوان یکی از شاعران پیشرو شعر مقاومت شناخته شد.
صبح قریب: روحش شاد ، یادش گرامی